ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

Το Κυπαρίσσι Λακωνίας είναι ένα πανέμορφο ησυχαστήριο στις ανατολικές ακτές της Πελοποννήσου. Γραφικό, με πεντακάθαρα νερά, ωραίες ταβέρνες, λίγα δωμάτια και έναν ατελείωτο δρόμο με συνεχόμενες στροφές για να το προσεγγίσει κανείς. Τα τελευταία δέκα χρόνια δε, έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής προορισμός για τους αναρριχητές, Έλληνες και ξένους, καθώς δημιουργήθηκαν κάποια πανέμορφα αναρριχητικά πεδία στις απόκρημνες ανατολικές πλαγιές του όρους Χιονοβούνι. Βλέποντας τα έλατα από τη θάλασσα γυρνούσε χρόνια στο μυαλό μας η ιδέα να σχεδιάσουμε μια ποδηλατική διαδρομή στο βουνό. Οι πληροφορίες για την ύπαρξη μονοπατιών επαληθεύτηκαν, όταν ο δήμος Μονεμβασιάς δημοσίευσε ένα χάρτη με τα πεζοπορικά μονοπάτια της περιοχής. Σε αυτόν, διακρίνεται -μεταξύ άλλων- ένα μονοπάτι μήκους 10 χλμ, το οποίο ενώνει τα χωριά Κρεμαστή και Χάρακας. Η κλίση του σύμφωνα με την υψομετρική καμπύλη, ελαφρώς κατηφορική και από τις φωτογραφίες που υπάρχουν στο site φαίνεται συντηρημένο και φαρδύ. Ότι πρέπει για ποδήλατο δηλαδή!

Το καταπληκτικό τοπίο, η επιβεβαιωμένη ύπαρξη μονοπατιού και το ένστικτο μας -το οποίο  όποτε ακολουθούμε μπλέκουμε σε περιπέτειες- ήταν αρκετά για να ληφθεί η απόφαση. Με αφετηρία το χωριό Χάρακα θα υλοποιούσαμε μια κυκλική διαδρομή στο Χιονοβούνι, το δεύτερο μισό της οποίας περιελάβανε και το μονοπάτι που αναφέρθηκε προηγουμένως. Για να αποφύγουμε τον καυτό ήλιο (η πρόβλεψη έδινε 40 βαθμούς το μεσημέρι, ξεκινήσαμε χαράματα από τον Χάρακα ακολουθώντας τον ασφαλτόδρομο μέχρι την Κρεμαστή και σε 2 περίπου ώρες φτάσαμε στην αρχή του μονοπατιού.

Στην αρχή του το μονοπάτι είναι φαρδύ, χωμάτινο και με μικρές κλίσεις κατεβαίνει ομαλά τις πλαγιές μέσα σε πυκνό ελατοδάσος. Ο ενθουσιασμός μας ξεχειλίζει…αλλά δεν θα κρατήσει για περισσότερο από ένα χιλιόμετρο! Τα υπόλοιπα 9 χιλιόμετρα είναι γεμάτα μεγάλες πέτρες, η βλάστηση τόσο πυκνή που δεν χωράει το ποδήλατο, μικρές αλλά απότομες ανηφόρες που δεν διακρίνονταν στις ισοϋψείς του χάρτη και η πρόβλεψη του καιρού επαληθεύεται. Με εξαίρεση μικρά κομμάτια του μονοπατιού που καβαλάμε τα ποδήλατα και δεν ξεπερνούν συνολικά το 1 χλμ, στα υπόλοιπα 8 μας καβαλάνε αυτά! Οι υπολογισμοί για την ώρα επιστροφής έχουν πάει περίπατο, νερό θα συναντήσουμε μόνο σε ένα πηγάδι (και αυτό γλυφό) και κάπως έτσι θα φτάσουμε απομεσήμερο στο Χάρακα, εξουθενωμένοι και απογοητευμένοι.

Πονοκέφαλος, ζαλάδα και μεγάλη εξάντληση αλλά παρόλα αυτά θεωρούμε ότι δεν μπορεί να φταίει η διαδρομή και ο καύσωνας. Κάνουμε από ένα self test που είχαμε στο φαρμακείο και -ω του θαύματος- βγαίνουμε και οι δύο θετικοί στον Covid! Ευτυχώς! Βρήκαμε το άλλοθι που ψάχναμε για την κούραση και σταματήσαμε να κατηγορούμε το βουνό που δεν έφταιγε σε τίποτα.

Παρόλα αυτά το πήραμε απόφαση…κάποια μέρη δεν είναι για ποδήλατο…